بعضی لحظه ها هست توی زندگی که انگار اشتباهی بوده ،انگار از جنس تو نیست ،حتی رد پایی از قول های نانوشته رو هم توش پیدا نمی کنی .لحظه های گنگ و نا مانوسی که تا ساعت ها بعد هم توانایی هضم کردنش رو نداری ...و تازه اون موقع است که باید تظاهر به فراموشی کنی ..تظاهر به بی عاری ،لبخند بزنی و به خودت بقبولونی که هیچ اتفاق مهمی نیافتاده و اینها بخشی از واقعیت های زندگیه .....ولی حقیقت اینه که ضربه هایی که به روح و قلب آدم می رسه هیچ وقت از بین نمی ره.......